پاسخ خود آزمایی ها ی ادبیات فارسی 3 عمومی
| این نظر توسط آعظم در تاریخ 1393/10/23 و 9:12 دقیقه ارسال شده است | |||
سلام خسته نباشین... کاش زود تر بااین وبلاگ اشنا شده بودم حالا که اومدم دانشگاه این مطالب رو که میبینم ،میفهمم خیلی بد شانس بودم.....gif)
ممنون از مطالب مفیدتون پاسخ : سلااام
روز به خیر ممنون از نظر محبت آمیز شما !! |
|||
| این نظر توسط زهرا در تاریخ 1393/09/17 و 20:14 دقیقه ارسال شده است | |||
| سلام آقای سنجری یسوال واقعا لیلی زشت بوده؟آخه دوستم ی کتاب خونده بود میگفت تو اون کتاب لیلی قشنگ بوده پ چرا میگن زشت لیلی؟؟؟؟ پاسخ : سلام خانومی
نظامی اولین کسی هست که داستان لیلی و مجنون رو به شعر نوشته . اما ظاهرا اصل داستان بر گرفته از یک داستان رایج عربی بوده . می دونی که در میان قبایل عرب بیابان نشین ، زیبارو به معنی امروزی نبوده . با این وجود اون چیزی که مهمه دریچه ی نگاه مجنون بوده که لیلی رو زیباترین می دیده . اگر در دیده ی مجنون نشینی به غیر از خوبی لیلی نبینی یکی از آموزه هایی که این داستان در بر داره اینه که ارزش آدم ها به قلب اوناس نه ظاهر اونا خدایا قلب های ما را نیکوتر از چهره هامان بگردان !! |
|||
نوبت عاشقی است یک چندی
گفتم آهن دلی کنم چندی
ندهم دل به هـــیچ پیوندی
وانکه را دیده در جمال تو رفت
هرگزش گوش نشنود پندی
خاصه ما را که در ازل بوده است
با تو آمیزشی و پیوندی
به دلت ، کز دلت به در نکنم
سخت تر زین مخواه سوگندی
یک دم آخر حجاب یک سو نه
تا بر آساید آرزومندی
ریش فرهاد بهترک می بود
گر نه شیرین نمک پراکندی
کاشکی خاک بودمی در راه
تا مگر سایه بر من افکندی
چه کند بنده ای که از دل و جان
نکند خدمت خداوندی
سعدیا دور نیک نامی رفت
نوبت عاشقی است یک چندی
راز زندگی
غنچه با دل گرفته گفت
« زندگی ، لب ز خنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است»
گل به خنده گفت :
« زندگی شکفتن است
با زبان سبز راز گفتن است »
گفت و گوی غنچه و گل از درون باغچه
باز هم به گوش می رسد
تو چه فکر می کنی؟
راستی کدام یک درست گفته اند؟
من که فکر می کنم
کل به راز زندگی اشاره کرده است
هر چه باشد او گل است
گل یکی دو پیرهن
بیشتر ز غنچه پاره کرده است
قیصر امین پور
سینه ام دکان عطاری است ، دردت چیست ؟
شنبلیله ، رازیانه ، شاهی و گشنیز
هل و آویشن نبیذ سرخ شور انگیز
سینه ام دکان عطاری است ، دردت چیست ؟
تو اگر جسمت بهاران است اما جان تو پاییز
عازم مسجد سلیمانی ولیکن می رسی تبریز
عاشقی تو
عاشقی تو
من برای عاشق بی کس
عاشق بی چیز
راه رفتن ،گریه کردن زیر باران می کنم تجویز
سینه ام دکان عطاری است ، دردت چیست؟
محمد صالح علا
بدان که از همه ی هنرها، بهترین، سخن گفتن است
با همه هنر جهد کن که سخن بر جای گویی که سخن نه بر جای، اگرچه خوب گویی، زشت نماید وسخن که از وی بوی هنر نیاید، ناگفته بهتر. سخن ناپرسیده مگوی و از گفتار خیره پرهیز کن و چون باز پرسند، جز راست مگوی و تا نخواهند، کس را نصیحت مگوی و پند مده خاصه کسی را که پند نشوند.
سقراط گوید: هیچ گنجی بهتر از هنر و هیچ دشمن بدتر از خوی بد نیست و هیچ عزّی بزرگوارتر از دانش نیست و هیچ پیرایه بهتر از شرم نیست. پس آموختن را وقتی پیدا مکن چه در هر وقت و در هر حال که باشی چنان باش که یک ساعت از تو در نگذرد تا دانشی نیاموزی.
نادانان را مردم مدان و دانای بی هنر را دانا مشمر و پرهیزکار بی دانش را زاهد مدان و با مردم نادان صحبت مکن، خاصه با نادانی که پندارد داناست و بر جهل خرسند مشو و صحبت جز با مردم نیک نام مکن که از صحبت نیکان، مرد نیک نام شود... کردار نیک را ناسپاس مباش و فراموش مکن... خوش خویی و مردمی پیشه کن و از خوی های ناستوده دور باش.
قابوس نامه
خوش آمد گل وزان خوش تر نباشد
شرح در متن ادبیات 2 ( کل کتاب )